Fields of joy

April was weer de Beyoncé onder de maanden: alles en iedereen stond in bloei en wilde gezien worden. De narcissen, krokusjes, blauwe druifjes en hyacinten gaven een soort bloemenshow waar menig fashion week jaloers op zou zijn.

Daarna kwamen de diva’s van de bomen: de magnolia, kersenbloesem en de fruitboomcrew (appel, pruim, peer) met hun tere, Instagramwaardige bloesempracht.

En nu: mei. Of zoals ik het noem, de maand waarin de tuin langzaam wakker wordt, zichzelf uitrekt, geeuwt en denkt: “Zullen we dan maar weer?”

Op ‘t land hebben we nu zachte, witte dekbedjes van lievevrouwebedstro (de naam alleen al klinkt als een sprookje), en de always adorable ranonkel.

Het gras stond zó hoog dat ik er bijna een hangmat in wilde knopen, maar de maaier moest erdoor. Sorry bloemen, hallo blije pony’s.

We zitten nu in dat korte ‘groentesoepmoment’: alles borrelt en pruttelt, maar de grote explosie van kleur laat nog héél even op zich wachten. Spoiler: het wordt weer spectaculair.

Even vakantie hier Op ‘t land, maar vanaf half mei staan we weer helemaal in de vergaderstand. En geloof me, je hebt nog nooit zó’n inspirerende teamdag gehad als wandelend tussen bloeiende borders, kwispelende paardenstaarten en een cottage die stiekem droomt dat ‘ie in Engeland staat.

Boek met uw collega’s die fijne Op ‘t land workflow en kom tussendoor heerlijk van onze mooie cottage tuin genieten.

Een en al lush. Beloofd!

Dag, dag,

Andrea